توضیحات:

عمر این گیاه بسیار کوتاه است. گل‌دهی آن از اوایل اردیبهشت آغاز می‌شود و در فصل بارش پایان می‌یابد. لالهٔ واژگون از گیاهان علفی پیازدار و چندساله است که تا کنون ۱۵ گونهٔ آن در ایران شناسایی شده است. گونهٔ زرد کم‌رنگ متمایل به لیمویی این گل‌ها موسوم به لاله زاگرسی بین ۵۰ تا ۸۰ سانتی‌متر ارتفاع دارد.[۱] پیاز این گیاه به علت وجود موادی موسوم به آلکالوئیدهای ایمپریسین و فرتیسین مسکن درد است.[۲] تاکنون شصت گونه از از این گیاه شناخته شده است. پیاز آن به صورت یک غدهٔ متورم، گوشت‌دار بوده و دارای مقدار زیادی نشاسته و چندین عامل دارویی است و اگر تازه باشد، سمی بوده و قابل خوردن نیست، ولی در چین سمیت آن را گرفته و در آشپزی از آن استفاده می‌کنند. دشت لاله‌های واژگون گلستان‌کوه در فاصله‌ای حدود ۱۵۰ کیلومتری شمال غرب اصفهان بر دامنه کوه‌های زاگرس و در دره باریکی در دامنه گلستان‌کوه در شهرستان خوانسار واقع شده است. دشت لاله‌های واژگون گلستان‌کوه، دارای حدود ده کیلومتر وسعت است و در فصل بهار مملو از گلهای طبیعی به ویژه لاله سرخگون است که به رنگ سرخ مایل به بنفش بوده و لاله های این منطقه از روز چهلم تا شستم بعد از عید شکفته می‌شوند و در موقع وزش باد سیر و روشن می‌شوند.